Wyposażenie przeciwożarowe jest bardzo ważne przy realizowaniu transportu z udziałem towarów niebezpiecznych. Jednostka transportowa w której przewozimy towary niebezpieczne powinna być zaopatrzona w gaśnice przeznaczone dla grup pożarów A, B i C.

• Grupa pożarów A obejmuje pożary materiałów stałych, najczęściej pochodzenia organicznego, których standardowe spalanie zachodzi równolegle z tworzeniem żarzących się węgli.
• Grupa pożarów B obejmuje pożary cieczy i materiałów stałych topiących się. Płomień zasilany jest parami z powierzchni cieczy.
• Grupa pożarów C obejmuje pożary gazów palnych podczas których generowane są bardzo wysokie temperatury.

Wielkość gaśnic.

Umowa ADR podaje wytyczne odnośnie wyposażenie przeciwpożarowego w dziale 8.1.4. Zgodnie z tymi wytycznymi minimalna całkowita pojemność środka gaśniczego wymagana na jednostkę transportową uzależniona jest od dopuszczalnej całkowitej masy jednostki transportowej. Wymagana ilość gaśnic przenośnych z uwzględnieniem wymaganego środka gaśniczego na jednostkę transportową przedstawia poniższa tabela, zgodnie z Umową ADR:

Kiedy jednostka transportowa może być wyposażona tylko w jedną gaśnicę.

Jak widać podczas przewozu ADR zawsze wymagane są co najmniej dwie gaśnice przenośne i żadna z nich nie może mieć mniej środka gaśniczego niż 2 kilogramy. Wyjątkiem od tej reguły jest przewóz klasy 6.2, czyli materiałów zakaźnych, oraz przewóz korzystający z wyłączenia 1.1.3.6., jeżeli przewożone ilości nie przekraczają 1000 punktów. W tych dwóch przypadkach jednostka transportowa, powinna być wyposażona w conajmniej jedną gaśnicę o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg.

Czy zawsze musimy być zaopatrzeni w gaśnicę przenośną?

Jeżeli pojazd wyposażony jest w gaśnicę stałą, uruchamianą automatycznie lub w inny łatwy sposób w przypadku pożaru silnika to gaśnica przenośna do gaszenia silnika nie jest wymagana. Przy czym zastosowane środki gaśnicze nie powinny stanowić źródła powodującego uwalnianie gazów toksycznych do wnętrza kabiny kierowcy.

Wymagania w stosunku do gaśnic przenośnych

• Gaśnice przenośne, powinny być zaopatrzone w plombę potwierdzającą, że nie były one używane,

W celu zapewnienia bezpiecznego działania gaśnic, powinny one podlegać kontrolom okresowym, zgodnie z przyjętymi normami krajowymi. Powinny być one oznakowane znakiem zgodności z normą uznaną przez właściwą władzę oraz oznaczeniem wskazującym odpowiednio datę (miesiąc, rok) następnej kontroli lub maksymalny dopuszczalny okres użytkowania. W Polsce kontrolę wykonywane są co 12 miesięcy. Gaśnica powinna posiadać oznakowanie wskazujące co najmniej datę następnej kontroli lub odpowiednio maksymalny okres użytkowania. Daty powinny być wskazane w sposób jednoznaczny, tzn. przez zastosowanie odpowiednich wskaźników (strzałek), albo poprzez wydziurkowanie w odpowiednich miejscach kalendarzyka umieszczonego na etykiecie. Gaśnice nowe należy poddać kontroli nie później niż 12 miesięcy od ostatniego miesiąca kwartału, w którym gaśnica została wyprodukowana.

• Gaśnice powinny być zamontowane na jednostkach transportowych w taki sposób, aby były łatwo dostępne dla załogi pojazdu.
• Sposób montażu gaśnic powinien przewidywać zabezpieczenie przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych, np umieszczenie ich w specjalnych skrzynkach.

W jakich sytuacjach jest wskazane użycie gaśnic?

Na to pytanie odpowiadają nam Instrukcje pisemne zgodnie z ADR, które wskazują nam czynności, które powinni wykonać członkowie załogi pojazdu w razie zaistnienia wypadku lub awarii podczas przewozu. Zgodnie z tym dokumentem gaśnice mają być użyte, jeżeli jest to właściwe i bezpieczne, w celu ugaszenia małego lub będącego w fazie początkowej pożaru, obejmującego opony, hamulce i przedział silnika. Członkowie załogi pojazdu nie powinni gasić pożaru obejmującego przedział ładunkowy z materiałami ADR.