INSTRUKCJE PISEMNE ZGODNIE Z ADR są jednym z dokumentów, który jest niezbędny podczas przewozu towarów niebezpiecznych na otwartych tablicach barwy pomarańczowej. Dokument ten jest między innymi zbiorem informacji, które stanowią pomoc w razie zaistnienia wypadku lub awarii podczas przewozu. Podstawa prawna regulująca przepisy związane z tym dokumentem została zawarta w punkcie 5.4.3 Umowy ADR, gdzie mamy wyraźne wytyczne co do jego stosowania oraz przechowywania.

Gdzie mają być przechowywane instrukcje podczas przewozu?

Instrukcje pisemne mają znajdować się w kabinie kierowcy, w miejscu łatwo dostępnym.

Przed rozpoczęciem przewozu przewoźnik powinien dostarczyć załodze pojazdu instrukcje sporządzone w języku, który każdy członek załogi pojazdu może przeczytać i zrozumieć przed rozpoczęciem przewozu. Przewoźnik powinien zapewnić, aby każdy członek załogi pojazdu, którego to dotyczy, rozumiał instrukcje i potrafił je prawidłowo wykonywać.

Przed rozpoczęciem przewozu, członkowie załogi pojazdu powinni dowiedzieć się jakie towary niebezpieczne są załadowane oraz sprawdzić w instrukcjach pisemnych, jakie czynności powinny być podjęte w razie zaistnienia wypadku lub zagrożenia.

Jakie ważne informacje dla kierowcy zawierają Instrukcje pisemne?

Forma i zawartość instrukcji pisemnych powinny odpowiadać czterostronicowemu wzorowi w Umowie ADR, gdzie każda ze stron podaje ważne informacje dla kierowcy.

Pierwsza strona instrukcji pisemnych to:

Czynności, które powinny być wykonane w razie wypadku lub awarii:

W razie zaistnienia podczas przewozu wypadku lub awarii, członkowie załogi pojazdu powinni wykonać następujące czynności, jeżeli jest to możliwe i bezpieczne:

− Zahamować pojazd, wyłączyć silnik i odłączyć akumulator za pomocą wyłącznika głównego, jeżeli jest on dostępny;

− Unikać źródeł zapłonu, w szczególności nie palić, nie używać papierosów elektronicznych lub podobnych urządzeń oraz nie włączać żadnych urządzeń elektrycznych;

− Powiadomić właściwe służby ratownicze, podając im możliwie wszystkie dostępne informacje dotyczące wypadku, awarii oraz towarów niebezpiecznych;

− Założyć kamizelkę ostrzegawczą i odpowiednio umieścić stojące znaki ostrzegawcze;

− Zapewnić przybyłym ratownikom łatwy dostęp do dokumentów przewozowych;

− Nie wchodzić na uwolnione materiały, nie dotykać ich, unikać wdychania oparów, dymu, pyłu i pary poprzez pozostawanie po stronie nawietrznej;

− Jeżeli jest to właściwe i bezpieczne, użyć gaśnic w celu ugaszenia małego lub będącego w fazie początkowej pożaru, obejmującego opony, hamulce lub przedział silnika;

− Członkowie załogi pojazdu nie powinni gasić pożaru obejmującego przedział ładunkowy;

− Jeżeli jest to właściwe i bezpieczne, zapobiec przedostaniu się uwolnionych materiałów do środowiska wodnego lub kanalizacji oraz zebrać uwolnione materiały, używając wyposażenia przewożonego w jednostce transportowej;

− Oddalić się od miejsca wypadku lub zagrożenia, poinformować inne osoby o konieczności oddalenia się od tego miejsca oraz stosować się do zaleceń służb ratowniczych;

− Zdjąć zanieczyszczone ubranie i użyte zanieczyszczone wyposażenie ochronne oraz usunąć je w sposób bezpieczny.

Dwie kolejne strony instrukcji pisemnych, czyli strona druga i trzecia ( tzw. rozkładówka), to wykaz nalepek ostrzegawczych wszystkich klas z charakterystyką ich zagrożeń uzupełnionych o wskazówki dodatkowe.

Ostatnia strona tj. czwarta storna instrukcji pisemnych przedstawia dwa znaki. Pierwszy z nich to znak dla materiałów zagrażających środowisku wodnemu oraz drugi to znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze. Na czwartej stronie mamy również bardzo ważne informacje, które dotyczą sprzętu ochrony ogólnej i indywidualnej do prowadzenia działań ogólnych oraz działań ratowniczych właściwych dla danego rodzaju zagrożenia, który powinien znajdować się w jednostce transportowe zgodnie z przepisami rozdziału 8.1.5 ADR

W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

– klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;

– dwa stojące znaki ostrzegawcze;

– płyn do płukania oczu,

Płyn do płukania oczu nie jest wymagany w przypadku numerów nalepek ostrzegawczych 1, 1.4, 1.5, 1.6, 2.1, 2.2 i 2.3.

dla każdego członka załogi pojazdu

– kamizelka ostrzegawcza;

– przenośne urządzenie oświetleniowe;

– para rękawic ochronnych; oraz

– ochrona oczu.

Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas:

– maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;

– łopata;

– osłona otworów kanalizacyjnych;

– pojemnik do zbierania pozostałości.

Łopata, osłona otworów kanalizacyjnych oraz pojemnik do zbierania pozostałości – wymagane są tylko w przypadku materiałów stałych i materiałów ciekłych, oznakowanych nalepkami ostrzegawczymi o numerach 3, 4.1, 4.3, 8 lub 9.

Instrukcje pisemne są uniwersalne, tzn. niezależnie która klasa towarów niebezpiecznych jest przewożona są zawsze te same.

Czy instrukcje pisemne są przedmiotem kontroli?

Należ podkreślić, że wymagana dokumentacja jest przedmiotem kontroli przewozu towarów niebezpiecznych, przez uprawnione do tego organy. Niewyposażenie środka transportu w wymagane instrukcje pisemnej jest naruszeniem zgodnie z Ustawą o przewozie towarów niebezpiecznych z dnia 19 sierpnia 2011r. i podlega karze pieniężnej w wysokości 300 zł.

Umiejętne posługiwanie się instrukcją pisemną zwiększa skuteczność działania w momencie zaistnienia wypadku bądź awarii podczas przewozu towarów niebezpiecznych.